Zelfcompassie
Zelfcompassie is iets wat we snel afdoen of zelfs overslaan. Onbewust veroordelen we onszelf of zijn we hard voor onszelf. Bij onaangename gevoelens ‘moeten we niet zeuren’ en ‘doorgaan’. We zijn geprogrammeerd om onze pijn weg te stoppen, te verstoppen, Het wordt op die manier INGEWIKKELT. Letterlijk ingewikkeld in lagen van ontkenning, coping mechanismen en vluchtgedrag. En het wordt ingewikkeld omdat je uit contact gaat met jezelf en daarmee je omgeving! Persoonlijke ONTWIKKELING is dus letterlijk jezelf loswikkelen van oude coping mechanismen en jezelf leren accepteren zoals je bent. Het maakt het leven een stuk minder ingewikkeld! Een fijne manier om je te ont wikkelen is het toepassen van zelfcompassie:
Wanneer we zelfcompassie toepassen zijn een aantal zaken belangrijk om te in te zien:
We vluchten vaak uit ons gevoel door ‘bezig te zijn’.
We vluchten vaak uit ons gevoel door ‘in ons denken te schieten’: ‘Waarom heb ik dit, wat gebeurt er?’
We proberen boven ons gevoel te gaan staan door ‘onszelf (of anderen) te veroordelen’: ‘doe niet zo stom, dom, sneu, achterlijk. Dat je daar nou (nog steeds) last van hebt! Belachelijk! Je moet niet zo zeuren. We hebben allemaal wel eens iets. Anderen die hebben het pas zwaar! Jij hebt niks.
We proberen vaak als we een pijnlijk gevoel ervaren hiervan weg te komen op bovenstaande wijzen. Door te vluchten of te oordelen ontkennen we vaak de werkelijkheid waar we in zitten.
En er IS GEEN VERANDERING MOGELIJK, ZONDER DAT WE ACCEPTEREN WAT ER IS. Door weg te vluchten of te oordelen ontkennen we wat er is en raken we ermee in gevecht. Feitelijk gaat dat gene wat je ontkent juist aan je plakken. Dat gene wat is wil ERKEND worden.
Het universum bestaat uit energievelden met een bepaalde werking. Ieder veld heeft zijn eigen ordening en een balans vanuit een latent bewustzijn. Wanneer je iets (bijvoorbeeld op emotioneel vlak) in jezelf ontkent, zal je lichaam uiteindelijk tegen je gaan praten door klachten te vertonen. Het lichaam wil weer in balans komen!
Wanneer je iets ontkent in je relatie zal je lichaam of zelfs je kind je vertellen dat er iets mis is in het systeem. Het systeem vraagt om balans, erkenning en ordening.
Wanneer er iets ontkend wordt in een organisatie zullen ergens klanten of medewerkers in de problemen komen.
Datgene wat genezing zoekt, zoekt genezing door herhaling. En net zoals je lichaam niet met woorden kan praten kan een systeem niet met woorden praten. Maar wel middels gedragingen en gevoelens.
De enige manier om met de werkelijkheid en dat WAT IS om te gaan is het aan te kijken en te dragen. We realiseren ons vaak niet hoeveel we kunnen dragen omdat we soms ons hele leven alleen maar op de vlucht zijn voor dat nare gevoel! En vervolgens worden we door onze systemen steeds opnieuw geconfronteerd met dat wat pijn doet omdat het zo graag genezen wil worden en in balans wil komen!
Erken wat je niet wilt in je leven. Erken wat er niet mocht zijn in jouw beleving, in de beleving van je persoonlijke, familie of organisatiesysteem!
Pas wanneer je stopt met vluchten en stopt met ontkennen, stopt met analyseren, veroordelen etc. Dan pas kun je aankijken wat er is en de gevoelens en de pijn aankijken. Vervolgens kun je daar COMPASSIEVOL mee om gaan!
Zelfcompassie helpt je om te dragen wat ER IS.
Dat kan zijn:
De pijn van een kwetsing
De pijn uit het verleden
Een angst voor een situatie
Een angst voor een bepaald gevoel
Zelfcompassie is eenvoudig alleen vergt wel inzet om contact met jezelf te maken!:
Stel jezelf vragen:
Welk gevoel wil ik niet ervaren?
Welke situatie wil ik niet in mijn leven?
Welk persoon vind ik lastig, moeilijk, belastend, vervelend, irritant, pijnlijk, confronterend etc.
Over wie of wat heb ik oordelen?
Maak contact met het bijbehorende gevoel:
Waar voel ik –denkende aan de situatie, het gevoel of de persoon– in mijn lichaam een reactie?
Leg vervolgens je handen op de plek waar je een reactie van je lichaam voelt.
Erken en doe niets. Blijf aanwezig en observeer bewust!
Benoem de pijn: Wat doet dat zeer zeg. Ik wist niet dat ik daar zoveel last van had. Wil dit gevoel me iets laten zien? Doet het me ergens aan denken?’ Erken: ‘Het is oké, je mag dit voelen, het is ook pijnlijk! Je kunt het dragen, het had nooit mogen gebeuren, toch is het gebeurt, je kunt het dragen. ‘
Blijf aanwezig en probeer het gevoel in je lichaam helemaal te voelen. Laat eventuele pijn of verdriet helemaal toe. Je hoeft het niet te begrijpen, slechts te ervaren!
Voel wat er gebeurt
Uiteindelijk ontstaat meer rust en ruimte in je lichaam. Gevoel wat erkend is laat los. Patronen verdwijnen. Lichamen komen tot rust.