Het licht netwerk

Er is een verschil in voelen. Dat wist ik al als kind, al kon ik er toen nog geen woorden aan geven. Mijn gevoelsbeleving is diep en intens. Soms zo intens dat ik mezelf er niet altijd serieus in nam. Want niet iedereen voelt hetzelfde. Niet iedereen ervaart de wereld op diezelfde subtiele, energetische manier.

Als helderziende zie ik energetische verbindingen tussen mensen. Niet alleen zie ik ze, ik voel ze ook. Het is alsof ik naar een fijnmazig spinnenweb kijk, dat alles en iedereen met elkaar verbindt. Een netwerk sterker dan internet, telefoonlijnen of welk communicatiemiddel dan ook. En dat web leeft. Wanneer ik van iemand hou, gaat er een stroom lopen over die lijnen alsof je de eerst slapende verbinding dan verlevendigt. De liefdesenergie die ik voel versterkt de verbinding en maakt dat netwerk voelbaar. Het is een magisch, prachtig gevoel.

Als kind stond ik wagenwijd open. Iedereen kon toen “op de lijn” komen. Een toevallige ontmoeting met een voorbijganger op straat kon me diep verdrietig maken, simpelweg omdat ik voelde dat we elkaar nooit meer zouden zien. Terwijl die onbekende zich vaak niet eens bewust was van mijn bestaan, voelde ik wél een verbinding. Dat was verwarrend en pijnlijk. Ik leefde in een realiteit die voor anderen onzichtbaar was.

Langzaam leerde ik me afsluiten. Een stukje van dat web terugtrekken. Maar nooit helemaal. Want een deel van mij bleef lijnen spinnen, bleef verbindingen weven. Als een weefgetouw in mijn hart.

In mijn werk als therapeut en helderziende gebruik ik deze verbindingen. Vanuit een diepe, oprechte liefde voel ik wie iemand werkelijk is, waar pijn en blokkades zitten. In een gesprek geef ik woorden aan wat ik voel. En in die uitwisseling wordt de verbinding gelegd. Soms voel ik letterlijk een belletje rinkelen in dat onzichtbare web. Een lijn die aangaat. Soms komt er ook informatie mee — inzichten, beelden, gevoelens — soms alleen maar de zekerheid: er is iets dat gezien wil worden.

Weinigen zijn zich bewust van deze lijnen. Maar ik weet dat ze bestaan. Sjamanen spraken hier eeuwen geleden al over. Zij konden voelen dat er bezoekers onderweg waren naar het dorp door de trillingen in dat web van verbindingen.

Mijn zoektocht naar mensen die dit ook bewust ervaren is er altijd geweest. Soms dacht ik iemand gevonden te hebben, om er later achter te komen dat het niet zo was. Dat kan pijnlijk zijn. Het is alsof je energetisch een arm uitsteekt en iemand hakt hem af. Het bloedende stompje doet dan écht zeer.

Ik zie ook hoe baby’s onzichtbare lijnen naar hun moeder weven. In de psychologie noemen we dat hechting. Voor mij is dat web de basis van iedere relatie. Daar leer je, vaak onbewust, hoe je verbinding maakt of juist niet.

Ik heb geleerd dat ik me soms moet terugtrekken om die lijnen te beschermen. Wanneer een verbinding niet wederzijds is, of iemand niet weet hoe teer een lijn kan zijn, maak ik de verbinding losser. Niet uit boosheid, maar uit zelfbescherming. Ik trek mijn cocon dan steviger om me heen.

Vroeger voelde ik dat terugtrekken als pijn of als falen. Maar inmiddels weet ik dat het ook een teken van zorg is. Zorg voor mezelf, en soms ook voor de ander. Want de liefde blijft stromen, zelfs als ik de verbinding dunner maak.

De laatste jaren is mijn intieme netwerk juist rijker geworden. Er zijn vriendschappen bijgekomen die diep en oprecht zijn. En tegelijk is er meer helderheid ontstaan over verbindingen die niet stroomden. Het is een voortdurend krimpen en uitzetten van de cocon waarin ik leef, een dans van lijnen die ik weef.

Het is mijn manier van leven. En voor mij is het net zo tastbaar als de lucht die we inademen.

Een web dat me verbindt met de mensen die ik liefheb.

Een web dat zachtjes ritselt wanneer er ergens in mijn leven een belletje rinkelt.

Het bewustzijn van dit energienetwerk is voor mij een uitdaging. Ik merk namelijk dat een druk, jachtig leven het web onzichtbaarder maakt — niet minder voelbaar, maar minder zichtbaar voor mijn helderziendheid. Alsof je reist met je ogen dicht. ik zie en voel graag tegelijkertijd dus balans in mijn leven is een belangrijk speerpunt. Ik ben graag in contact met dit netwerk, wat volgens mij de basis vormt van het collectief van de mensheid.

Ik denk dat iedereen erop kan intappen. Dat we via dit netwerk kunnen communiceren. Het is bijzonder en voor iedereen toegankelijk.

Ken jij dit fijnmazige energienet? Weet je je hierin te oriënteren? Herken je die gevoelens van diepe verbinding? Soms kun je je er van bewust worden wanneer je iemand ontmoet met wie je een diepe zielsconnectie ervaart. Dan is de lijn die jullie verbindt actiever en dikker. Informatie wordt instant uitgewisseld en het voelt als een diepe, bijzondere connectie.

Dat gevoel dat mensen ook wel beschrijven als tweelingziel of lotsverbondenheid:

ook dat gevoel maakt deel uit van dit bijzondere lichtnetwerk.