De ondernemer en zijn bedrijf

Hij zat tegenover me. Een gedreven ondernemer, hardwerkend, met een helder doel voor ogen. En toch… het ging niet vanzelf. Zijn onderneming leek tegen een onzichtbare grens aan te lopen. Er was stagnatie, alsof er iets in de basis niet klopte.

"Ik doe alles wat nodig is. Maar het lijkt alsof mijn bedrijf niet écht wil groeien," zei hij.

We besloten om het op te stellen.

De representanten namen hun plek in. Eén voor hemzelf, één voor zijn onderneming. En al snel werd er iets zichtbaar.

Zijn bedrijf stond op afstand. Net als zijn vader.

Langzaam ontvouwde zich een diepere laag. De onderneming en zijn vader leken in het veld met elkaar verweven. Het was een dubbelbeeld: zijn bedrijf was zijn vader. En net zoals hij onbewust afstand hield van zijn vader, hield hij ook afstand van zijn bedrijf.

Het besef sloeg in.

"Ik wist niet dat ik dit deed."

Het bedrijf als een levend wezen

In de opstelling gebeurde iets bijzonders. We begonnen te scheiden wat bij elkaar verstrengeld zat. De onderneming was niet zijn vader. Het had een eigen energie. Een eigen leven.

Zijn bedrijf was ontstaan uit de geest van de grondleggers, de mensen die het hadden gevormd voordat hij het overnam. Hij was in hun voetsporen getreden, maar de erkenning ontbrak nog. De erkenning voor hen, voor het werk dat was gedaan. voor het scheppen van de geboorte van het bedrijf. Ook al stond hij aan de wieg van het bedrijf, hij was niet de initiële grondlegger. het subtiele verschil was lastig. aangezien ook hij veel had gedragen. toch was de geboorte van het bedrijf niet door zijn directe toedoen. Dit erkennen gaf ruimte.

Erkennen, eren en ontvangen

Langzaam namen de elementen in de opstelling hun juiste plek in. Zijn ouders, de grondleggers van het bedrijf, zijn onderneming, en hijzelf.

Hij mocht zijn plek als zoon innemen en zijn dankbaarheid uitspreken voor zijn geboorte, zijn leven.

Tegelijkertijd mocht hij erkennen dat zijn onderneming via anderen ter wereld was gekomen. De grondleggers hadden de geboorte gefaciliteerd en het was in zijn handen geboren en gegroeid.

Nemen in gezamenlijkheid.

Eren van de ouders, eren van de grondleggers. Betekende, samen een nieuwe toekomst creëren, op basis van flow en stroming. Ontvangen in dankbaarheid.

De nieuwe beweging

Toen hij uit de opstelling kwam, was zijn houding anders. Zijn schouders ontspanden, zijn ademhaling werd dieper.

"Ik zie het nu," zei hij. "Ik mag eren, erkennen en ontvangen."

En in dat moment veranderde alles.

Soms zit de stagnatie niet in de onderneming, maar in het innerlijke systeem van de ondernemer. Wanneer daar erkenning en stroming komt, kan het bedrijf weer ademen en groeien.