Mijn zoontje heeft de hele vensterbank volgestampt met ‘moestuintjes’.
Mijn zoontje heeft allerlei soorten kruiden en plantjes geplant. Hij pakte wat aarde. Vervolgens duwde hij de zaadjes voorzichtig in de aarde en dekte het toe met een dekentje van de resterende donkere aarde! Iedere dag kijkt hij of er al iets te zien is… we geven de kleine bakjes trouw iedere dag water.
Vervolgens is er een tijd waarin het lijkt alsof er niets gebeurt! Hij ziet gedurende enkele dagen of zelfs weken alleen het zwart van de aarde… pas na verloop van tijd ontstaat daar een sprietje van het ontluikende plantje…
Geduld en vertrouwen zijn noodzakelijk! Mijn zoontje mag niet steeds de aarde omwoelen om te kijken of het zaadje al wortel schiet. Dan zouden de prille worteltjes kunnen beschadigen…
Het zaadje ziet gedurende zijn ontluikende groeifase lange tijd slechts het zwart van de aarde waarmee hij bedekt is.
Stel je voor dat jij in je leven een donkere periode meemaakt? Het zwarte gevoel, somberheid, nare levenservaringen, verlies. Je zou een dergelijke periode kunnen zien als het dekentje van de zwarte aarde wat de zaadjes bedekt.
Depressie, somberheid, zinloosheid, pijn en ziekte…zouden dan een bepaalde voeding of noodzaak kunnen zijn welke jou, of een kwaliteit van jou, (ofwel het zaadje in jou) uitnodigt om te ontkiemen. Zoals de aarde het zaadje bedekt en het in combinatie met zorg, water, warmte en vertrouwen, uitnodigt om te ontkiemen.
Wanneer we donkerte zien in termen van deze groei, dan is donker wellicht minder beangstigend of beklemmend.. soms is de donkerte gewoonweg nodig om het zaadje aan te sporen om te ontkiemen…
Naast de donkere deken van de zwarte aarde… heeft het zaadje dus ook water nodig. Plus een flinke dosis vertrouwen…
Maar al te vaak zie ik mensen in mijn sessies die niet hebben geleerd zichzelf water te geven… die zichzelf niet (goed) voeden. Zichzelf uitputten. Geen vertrouwen in zichzelf hebben…
En wat als deze mensen slechts warmte, voeding, koestering en vertrouwen nodig hebben om uit hun persoonlijke donkerte te ontstijgen en te ontkiemen?
Maar al te vaak leven mensen op junkfood, slapen ze te weinig en leven ze onder een continue stroom van zelfkritiek en stress. Ze vragen het uiterste van zichzelf zonder goed voor zichzelf te zorgen… en wat als dat nu noodzakelijk is om persoonlijke crisisen door te komen en jezelf te kunnen ontwikkelen!
Zoals mijn zoontje zijn plantjes water geeft. Hoop ik dat hij in zijn leven zichzelf zal voeden. Met liefdevolle mensen om hem heen, (geestelijke en fysieke) voeding die bij hem past plus een flinke dosis vertrouwen en geduld. Zodat ook hij tot volle wasdom kan komen!
Volg jij zijn voorbeeld? Kun je in vertrouwen met jezelf zijn? Kun jij jouw zelfzorg verbeteren? Kun je jezelf gezonde geestelijke en fysieke voeding geven. Welke je nodig hebt om jouw donkerte te overstijgen en te ontkiemen met al jouw kwaliteiten?
Comments